
http://www.geoanalysis.gr/index.jsp?CMCCode=10040104&extLang=).

Όπως καταδείχθηκε από τα εισαγωγικά ιστορικά κείμενα, ο υπό μελέτη αρχαιολογικός χώρος ήταν κατά τους πρωτοïστορικούς χρόνους πολιτιστικό και θρησκευτικό κέντρο μιας διευρυμένης Αμφικτιονίας, για περισσότερο από τρεις αιώνες. Σήμερα είναι ένας επισκέψιμος ερειπιώνας ελάχιστα γνωστός πέρα από την εντοπισμένη περιοχή.
Από την πρώτη Σουηδική ανασκαφή στο ιερό του Ποσειδώνα, το 1894, οι αρχαιολόγοι ερευνητές είχαν ως κύριο ενδιαφέρον τους να αποκαλύψουν και να μελετήσουν τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα, τα οποία όμως «δεν σώζονταν σε καλή κατάσταση, επειδή το μεγαλύτερο μέρος του λίθινου υλικού είχε φυγαδευθεί κατά τη διάρκεια των προηγούμενοι αιώνων» Kονσολάκη-Γιανοπούλου Ε. (επιμ.), Αργοσαρωνικός – Πρακτικά 1ου Διεθνούς Συνεδρίου Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αργοσαρωνικού, 2003.
Η κυρίαρχη εικόνα του αρχαιολογικού χώρου, μετά την προστασία των μνημείων του, με αναστηλώσεις και συντηρήσεις, την ανάδειξή τους, τη διαμόρφωση του χώρου και τον ορισμό πυρήνων επίσκεψης, δεν παρουσιάζεται ιδιαίτερα ελκυστική στο επίπεδο της προβολής, όπως χάριν παραδείγματος, η αντίστοιχη του ιδίου γεωγραφικού συμπλέγματος, Ναού της Αφαίας Αθηνάς στην Αίγινα).
«Επειδή στο ιερό δεν υπάρχουν εμφανή λείψανα, το τουριστικό ενδιαφέρον για τη θέση είναι σχεδόν ανύπαρκτο. Με τα πόδια φτάνει κανείς εκεί από την κωμόπολη του Πόρου σε 11/2 ως 2 ώρες - ή κάθοδος είναι αρκετά συντομώτερη» (Παπαχατζής Ν. (Επιμ.), Παυσανίου Ελλάδος Περιήγησις– Κορινθιακά και Λακωνικά, σ . 260-262).
-
ΚΤΙΡΙΟ B< Προηγούμενο
-
ΚΤΙΡΙΑΕπόμενο >