Ίσως για πολλούς τυφλούς θρησκευόμενους, οποιουδήποτε δόγματος και θρησκείας, μια είδηση σαν αυτή που ακολουθεί, αποτελεί ταμπού, προς συζήτηση, είναι κάτι που πρέπει να κουκουλώνεται τάχιστα, και σε περίπτωση τοποθέτησης σε τράπεζα διαλόγου, οι περισσότεροι διαρρυηγνύουν τα ιμάτιά τους, «μακρυά από εμάς» ... και τα συναφή. Εξορκίζουν το κακό, το αποδίδουν, οι μεν χριστιανοί στους μουσουλμάνους, και οι δεύτεροι στους πρώτους. Ο λόγος λοιπόν για τις απάνθρωπες δολοφονίες, για το σταύρωμα ανθρώπων, για τη δημόσια «διαπόμπευση των πτωμάτων», για τους πανηγυρισμούς του όχλου στις αραβικές χώρες, στη Συρία, την Αίγυπτο κλπ.
Το νόμο στα χέρια τους, λοιπόν, αποφάσισαν να πάρουν τα μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και να εκδικηθούν για το θάνατο των 529 υποστηρικτών του πρώην προέδρου της Αιγύπτου, Μοχάμεντ Μόρσι.
Οι συγκεκριμένοι καταδικάστηκαν σε θάνατο στις 24 Μαρτίου για τις βίαιες πράξεις και τους φόνους, που διαπράχθηκαν το περασμένο καλοκαίρι.
Δεν είναι όμως πρωτοφανές το περιστατικό, ούτε αφορά στην κατήχηση των φανατικών ισλαμιστών που πρόθυμα υπηρετούν την τυφλή βία των ιμάμηδων της παρεξουσίας. Ανάλογα φαινόμενα είχαμε και προ 20ετίας με τους ομαδικούς τάφους και τις φρικαλεότητες των φανατικών μουσουλμάνων Ουτσεκάδων, αλλά και τα αντίποινα των «καλώνχριστιανών». Η ιστορία (όχι του Παπαρηγόπουλου) έχει καταμαυρίσει τις σελίδες της με αναρίθμητες θηριωδίες των φανατικών θρησκευτικών ταγμάτων που υπηρετούν με τόσο απάνθρωπο τρόπο τις «εντολές του Θεού». Και μην αρκεστεί κανείς στις γνωστές σταυροφορίες, γιατί πίσω από όλους τους πολέμους κρύβονται μουλάδες και ρασοφόροι. Οι μουτζαχεντίν δεν απαντώνται μόνο στις τάξεις του μουσουλμανικού στρατοπέδου, αλλά κατασκηνώνουν στα κατηχητικά, στις κατασκηνώσεις, στους προσκόπους, σε όλα τα καμουφλαρισμένα στρατόπεδα αναπαραγωγής και επώασης του αυγού του φιδιού.
