ΜΗΛΙΑ ΜΕΤΣΟΒΟΥ
Στη Μηλιά Μετσόβου η ανεργία, είναι άγνωστη, οι κάτοικοι του χωριού αποτελούν ίσως τη μοναδική εξαίρεση για τα σημερινά ελληνικά δεδομένα, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι το χωριό δεν αντιμετωπίζει προβλήματα. Οι κάτοικοι του χωριού (100 περίπου οικογένειες) ασχολούνται αποκλειστικά με την επεξεργασία ξύλου. Τα 40 εργαστήρια ξυλογλυπτικής και οι λοιπές δραστηριότητες σχετικές με την επεξεργασία του ξύλου, δίνουν στους κατοίκους του χωριού την δυνατότητα να αντιμετωπίζουν με επιτυχία τον εχθρό που ακούει στο όνομα ανεργία. Δύο δασικοί συνεταιρισμοί που αριθμούν από 60 μέλη έκαστος, εκμεταλλεύονται τα δάση της περιοχής και επεξεργάζονται την οξιά και τη μαύρη πεύκη. Πέρα από τα εργαστήρια ξυλογλυπτικής, κατασκευάζονται κολόνες της ΔΕΗ αλλά και ξυλεία οικοδομής.
Ωστόσο η λαίλαπα της κρίσης, είναι τέτοια που, ακόμη και εκεί που έχει εξαλειφθεί το φαινόμενο της ανεργίας, ο μαρασμός θεριεύει, ο πληθυσμός μειώνεται σταθερά, οι κάτοικοι αυτή τη στιγμή δεν ξεπερνούν τους 260, αφού το εισόδημά τους λόγω του διεθνούς ανταγωνισμού (λέγε με Cosco) έχει μειωθεί κατά 40 - 50%. Τα αντίστοιχα κινέζικα προϊόντα φτηνότερα κατά 70% έναντι της ντόπιας παραγωγής με το δυσβάστακτο ΦΠΑ 23%, επικρατούν στην ελληνική αγορά και έτσι αυτό το πολύτιμο αγαθό της εργασίας, αυτό το κατόρθωμα της μηδενικής ανεργίας καταλήγουν απλά στατιστικά στοιχεία, χωρίς να δίνουν απάντηση στο μεγάλο ερώτημα: Και τι αν μηδενίσει κανείς την ανεργία, οι πολιτικές/κοινωνικές συνθήκες είναι ικανές να εξασφαλίσουν μια σταθερή προοπτική ανάπτυξης της ελληνικής υπαίθρου; Σίγουρα όχι.
Η Πολιτεία οφείλει να στηρίζει της προσπάθειες των κατοίκων της επαρχίας. Οι ίδιοι οι κάτοικοι της Μηλιάς υπογραμμίζουν ότι κάνουν τα πάντα για να κρατήσουν ζωντανό το απομακρυσμένο χωριό τους, ενώ με επιστολές και υπομνήματα προς τους πολιτικούς και τις αρμόδιες υπηρεσίες ζητούν να μειωθεί ο ΦΠΑ ώστε να βελτιωθεί στοιχειωδώς η κατανάλωση των προϊόντων τους. Και ποιος θα πίστευε ότι σε ένα τέτοιο απομακρυσμένο χωριό οι κάτοικοι καλούνται να πληρώσουν 4 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο ως ειδικό τέλος ακινήτων!
Μεταξύ των αιτημάτων τους κυρίαρχο είναι αυτό που ζητούν από το Δήμο Αθηναίων, να τους ξαναδώσει την άδεια παραγωγού-μικροπωλητή για το κέντρο της Αθήνας, όπως ίσχυε μέχρι το 1990, που μπορούσαν και έστηναν τους πάγκους τους και πουλούσαν μόνοι τους στην Αθήνα τα προϊόντα τους. Μέσω του προέδρου τους (του δημοτικού διαμερίσματος), έχουν κάνει αίτημα για την υπόθεση προς τον δήμαρχο Αθηναίων κ. Καμίνη, ελπίζοντας πάντα σε μια θετική ανταπόκριση του «κράτους των Αθηνών».
