Όλοι μας «απολαύσαμε» το βίντεο με την κρυφή κάμερα που αποκαλύπτει τη συγκινητική προσφορά των θρησκευόμενων μουσουλμάνων, των πιστών του Αλλάχ (του άλλου ονόματος του ίδιου Θεού), του Αλλάχ που μιλάει για αγάπη, για την αιωνιότητα, τους παραδείσους και τα βουνά από πιλάφι. Ένας νεαρός μουσουλμάνος αποκαλύπτει τη φρίκη των μουλάδων, μιλάει για το θεάρεστο έργο που επιτελείται στους χώρους λατρείας, όπου εκκολάπτονται οι νέοι «μαχητές της ελευθερίας», οι τυφλοί μουτζαχεντίν, μιλάει για τους χώρους που εξέθρεψαν τους Ουτσεκάδες, τους χώρους του μίσους και του φανατισμού. Τι ήταν όμως αυτό που «σοκάρισε» τους χριστιανούς; Η θρησκευτική υποκρισία, ο φανατισμός, η σκοπιμότητα, η εχθρότητα, η τυφλή υπακοή στις αρχές της ηγεσίας, δηλαδή στις αρχές της επικράτησης, του επεκτατισμού, της κυριαρχίας. Αυτά όμως είναι τα χαρακτηριστικά, τα δομικά στοιχεία κάθε θρησκείας, κάθε ομάδας, που μοναδικό στόχο έχει την εξουσία, την επικράτηση. Στο πλαίσιο αυτό δε χωράει διαχωρισμός θρησκειών και δογμάτων, κάθε θρησκεία στηρίζει την ύπαρξή της σε αυτές τις δομές, στους ανά πάσα στιγμή ετοιμοπόλεμους πολυάριθμους στρατούς που θα πέσουν με αυταπάρνηση στη φωτιά, αρκεί να δοθεί από τους άγιους πατέρες το σύνθημα.Η περίφημη θεωρία, ή αλλοιώς, το παιδαριώδες παραλήρημα περί «σύγκρουσης πολιτισμών» φαντάζει αστείο για κάθε νοήμονα, αφού είναι προφανής ο ανταγωνισμός και η σύγκρουση συμφερόντων. Σ’ αυτό το πλαίσιο εστιάζεται κάθε πολεμική σύγκρουση, κάθε προσπάθεια επικράτησης και ελέγχου για την πλανητική διακυβέρνηση. Ενδεικτικό όμως της υποκρισίας, αλλά και της δυτικής διγλωσσίας, είναι το γεγονός ότι οι δυτικοί υποστήριξαν με τέτοιο πάθος τους «άμοιρους μουσουλμάνους» της FYROM, που ζητούσαν ανεξαρτησία και καταπιέζονταν από τους χριστιανούς Σέρβους. Οι ίδιοι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να «απελευθερώσουν», και πάλι, τους αναξιοπαθούντες μουσουλμάνους του Κοσόβου από τους σκληρούς και απάνθρωπους ορθόδοξους Σέρβους, το ίδιο με τους «αδελφούς» μουσουλμάνους της Βοσνίας κ.ο.κ.Οι δυτικοί σήμερα υποστηρίζουν ότι: «Το Ισλάμ έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας λατρείας του θανάτου (...) Με ποια όπλα αντιμετωπίζεις, όμως, τον “μαύρο θάνατο”; Πώς αντιμετωπίζεις την πίστη του άλλου χωρίς να προσβάλλεις τις βασικές αρχές ελευθερίας. Γιατί, ναι, ο εχθρός μας, ο εχθρός της λογικής, δεν είναι άλλος από την ίδια την πίστη. Και στον αραβικό κόσμο, εκεί όπου ο αναλφαβητισμός θερίζει, η πίστη προσδίδει ανωτερότητα, γι’ αυτό και οι Σαουδάραβες χρηματοδοτούν τα “μαντράσας”, τα θρησκευτικά σχολεία (...) Η Δύση συχνά κατηγορείται πως έχει προκαλέσει την οργή του μουσουλμανικού κόσμου, μέσα από αιώνες κατακτήσεων και επεμβάσεων. Είναι η πίστη που διαφοροποιεί τα πράγματα, χωρίς την πίστη, χωρίς αυτή την πίστη (τους), τα περισσότερα παράπονα των μουσουλμάνων απέναντι στη Δύση θα ήταν κενά. θα μπορούσε να υπάρξει αλληλοσεβασμός, άρα και ειρήνη, ανάμεσα στο Ισλάμ και τη Δύση. Χωρίς ολικό μετασχηματισμό του Ισλάμ, σίγουρα όχι. Και με τις φωνές της πνευματικής ελίτ του Ισλάμ -σκηνοθέτες, συγγραφείς, ποιητές- να σαπίζουν στις φυλακές, ποιος να εισακουστεί μέσα στην κυριολεκτική και μεταφορική έρημο;»...Αναρωτιούνται δε, οι δυτικοί: «Ισλάμ και... τζιχάντ το ίδιο πράγμα;»Ο «πόλεμος πολιτισμών» θεωρείται και πρέπει να είναι «απαγορευμένη» ορολογία για κάθε «προοδευτικό» άνθρωπο, όποια σημασία κι’ αν έχει απομείνει και σ’ αυτόν τον όρο! Ο δε «εφευρέτης» του, ο ουσιαστικός ακροδεξιός ρατσιστής Χάντιγκτον, θεωρείται στις ίδιες τις αγγλοσαξονικές χώρες κάτι σαν... πανεπιστημιακός Άδωνις και φυσικά δεν λαμβάνεται σοβαρά υπ’ όψη από κανέναν σοβαρό αναλυτή! Ακόμα κάφετά την 11/9, ακόμα και μετά τη Μαδρίτη, το Λονδίνο, το Παρίσι!Λένε στη συνέχεια (εξίσου ανατριχιαστικό), χρησιμοποιώντας την τρομακτική φράση: «Το Ισλάμ έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας λατρείας του θανάτου»! Φοβερά ανιστόρητη η άποψη: «Ο εχθρός μας, ο εχθρός της λογικής, δεν είναι άλλος από την ίδια την πίστη»! Τίποτε απολύτως από τα παραπάνω δεν ισχύει, γι’ αυτό και είναι λάθος όλο το «θεώρημα» που (πρόχειρα, ελπίζω...) έχουν στήσει! Το «Ισλάμ» δεν έχει τίποτε περισσότερο και τίποτα λιγότερο «θανατηφόρο», από κάθε άλλη θρησκεία σε βάθος πολλών χιλιετιών, αφού κάθε μια είναι μετεξέλιξη μιας προηγούμενης και όλες έχουν κοινά σημεία. Εκείνο που είναι θανατηφόρο και εχθρικό προς τη λογική είναι η αξιοποίηση της «πίστης» για την επίτευξη κυριαρχικών στόχων. Όσο για το πόσο «δολοφονικό» είναι το Ισλάμ, με αριθμούς, δεν είναι ανάγκη να υπενθυμίσουμε τη δράση της «χριστιανικής πίστης» σε ολόκληρο τον πλανήτη, επί αιώνες, αρχίζοντας από τη μαζική καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού (που τη γέννησε!) και συνεχίζοντας το ίδιο μέχρι τις ημέρες μας!
