Στην εποχή του μεγάλου Παναθηναϊκού, ο υπηρεσιακός προπονητής Ρότσα (με ημερομηνία λήξης, όπως και ο Σαμαράς, καλή ώρα), δεν περίμενε από τους strikers να πετύχουν κάποιο γκολ, αλλά προσευχόταν στο Θεό, να ... το βέλει Εκείνος! Ο Σαμαράς, υιοθετώντας τη σοφία ενός ανθρώπου του ποδοσφαίρου, και γνωρίζοντας ότι η δική του παρουσία σε ρόλο κομπάρσου τίποτα δεν μπορεί να προσφέρει, δεν έχει παρά να ακολουθήσει την ίδια ατραπό, και... που ξέρεις, ίσως ο Θεός να λυπηθεί το λαό των Ελλήνων (όπως οι παπάδες στις ευλογίες και τις παρακλήσεις τους προς τον Πανάγαθο αναφέρονται στο λαό του Ισραήλ, ή στους βασιλείς). Έτσι, δυστυχώς, με αυτόν τον τρόπο ο έλληνας πρωθυπουργός βλέπει να εγκαταλείπει το μνημόνιο και να ανοίγει καινούργια σελίδα με νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμμα, με διαφορετικό όνομα και λογότυπο.
