Ο Σόιμπλε θέλει να δείχνει πεισματάρης, δυνατός (κάτι σαν τη γυναίκα τού Καίσαρα, που δεν αρκεί να είναι όμορφη, αλλά πρέπει και να το δείχνει), ωστόσο πίσω από την κουρτίνα κρύβεται η πραγματική εικόνα ενός ανάπηρου ηγέτη μιας σακατεμένης χώρας, μιας συνώνυμης οικονομίας.
Αξίζει να επισημανθεί αυτό, γιατί έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα, όσο κι’ αν δυσκολεύεται κανείς να το πιστέψει. Σύμφωνα με όσα ακούγονται και γράφονται (ΕΘΝΟΣ, 14/2/2016), αλλά και με όσα στο Bloomberg αναφέρονται, η Deutsche Bank είναι ο μεγάλος ασθενής για τη Γερμανία (και την Ευρώπη). Και κάτι τέτοιο σημαίνει ότι ολόκληρη η Γερμανία νοσεί, αφού Deutsche Bank και Γερμανία είναι έννοιες ταυτόσημες.
Η Deutsche Bank χρηματοδότησε τη βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας τον 19ο αιώνα και αργότερα, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο καμάρωνε, γιατί αναμετρήθηκε με τους γίγαντες της Wall Street και δήθεν τα κατάφερε, ώστε και αυτή να επιβιώσει, αλλά και να διαχειριστεί τη γερμανική οικονομική κρίση χωρίς κρατική βοήθεια - κάτι που βεβαίως δεν ισχύει, καθώς υπήρξε έμμεση ενίσχυσή της μέσα από τις διασώσεις της γερμανικής HypoVereinBank με 2 δισ., και της αμερικανικής AIG με 8,5 δισ. δολάρια, στις οποίες είχε μεγάλη έκθεση.
Όπως σημειώνει το ΕΘΝΟΣ «Αρκετές από τις πολιτικές αποφάσεις στο Βερολίνο λέγεται ότι υπαγορεύτηκαν από τους εκάστοτε επικεφαλής της μεγαλύτερης τράπεζας της χώρας και πρωτίστως ότι έχει να κάνει με την αυστηρότατη νομοθεσία για τη συμμετοχή των γερμανικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων σε hedge funds. Όταν στις Βρυξέλλες δίνονταν μάχες για το συγκεκριμένο ζήτημα, με τη Γαλλία να υπεραμύνεται των δικών της τραπεζών και να ζητά ένα λιγότερο αυστηρό ρυθμιστικό πλαίσιο, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε υποστήριζε αρχικά πως πρέπει να υιοθετηθεί το γερμανικό μοντέλο - ως συνήθως. Κάποια στιγμή, όμως, και σύμφωνα με τις κακές γλώσσες, κατόπιν παρέμβασης της Deutsche Bank, ο γερμανός υπουργός Oικονομικών έκανε πίσω και επέτρεψε μια ελαστικότερη νομοθεσία, που θα έδινε στη μεγάλη γερμανική τράπεζα ένα περιθώριο ευελιξίας, υπακούοντας τις... ευρωπαϊκές επιταγές. Σημειωτέον ότι από όλες τις γερμανικές τράπεζες, μόνο η Deutsche Bank συμμετείχε σε αυτό το «παιχνίδι» με τα hedge funds, κάτι που στο παρελθόν απέφερε σημαντικά κέρδη».
Σήμερα όμως η Deutsche Bank κατρακυλάει, έχει χάσει την εμπιστοσύνη των πελατών της και κινδυνεύει με κατάρρευση λόγω της μεγάλης πτώσης των αξιών, όπως η διολίσθηση της αξίας της Postbank στο 1/3 της τιμής της, και λόγω των πολυάριθμων σκανδάλων που προηγούμενό τους δεν συναντάει κανείς ούτε στα αντίστοιχα ελληνικά «χρηματοπιστωτικά ιδρύματα»!
Γράφει το ΕΘΝΟΣ: «Ισως το βαρύτερο πλήγμα στο κύρος της Deutsche Bank είναι οι «σκελετοί» που έχει κρυμμένους στο ντουλάπι, ήτοι, τα σκάνδαλα, πολλά από τα οποία χρονολογούνται την εποχή που στο τιμόνι της τράπεζας ήταν ο Γιόζεφ Άκερμαν, ο «εκλεκτός» της Άνγκελα Μέρκελ. Οι επόμενες ηγεσίες θέτουν κάθε χρόνο αρκετά εκατομμύρια στην άκρη μόνο για πρόστιμα και για να καλύψουν τις ζημίες που προκύπτουν και που προσθέτουν στα κακά οικονομικά αποτελέσματα που παρουσίασε. Ο «λογαριασμός» που καλείται να πληρώσει για τις «αμαρτίες» της αποτιμάται περίπου στα 3,9 δισ. ευρώ για το 2016 και το 2017. Η Deutsche Bank έχει υποστεί εφόδους του γερμανικού ΣΔΟΕ, έρευνες για διαφθορά, ξέπλυμα χρήματος και απάτη σε βάρος του Δημοσίου, με πλαστά πιστοποιητικά για τις εκπομπές ρυπογόνων αερίων. Τα πρώην αφεντικά της, ο Γιούργκεν Φίτσεν και ο Αντσου Γιάιν, βρέθηκαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου για την πτώχευση του μιντιακού ομίλου Kirch.
Το δικαστήριο απεφάνθη ότι ο ρόλος της ήταν καθοριστικός σε αυτήν τη διαδικασία και της επέβαλε άλλο ένα πρόστιμο-μαμούθ. Τεράστια πρόστιμα αντιμετωπίζει και για την εμπλοκή της στο σκάνδαλο χειραγώγησης του Libor, ωστόσο η μεγαλύτερη, ίσως, επιχείρηση παραπλάνησης από πλευράς της μεγαλύτερης τράπεζας της Γερμανίας ήταν ότι φαίνεται πως κατέφυγε σε αλχημείες για να μην υπαχθεί στους αρνητικούς όρους διάσωσης από το κράτος. Δυστυχώς για τον Άκερμαν, οι «Financial Times» αποκάλυψαν ότι η Deutsche Bank είχε αποκρύψει ζημίες ύψους 12 δισ. δολαρίων κατά την έναρξη της οικονομικής κρίσης, προκειμένου να μην αναγκαστεί να ζητήσει κρατική στήριξη. Τελικά η τράπεζα δεν πήρε μεν επισήμως γερμανικά κονδύλια, αλλά πήρε αμερικανικά στο πλαίσιο της διάσωσης της αμερικανικής AIG.
Υποψίες για ξέπλυμα
Τελευταία εμπλοκή της Deutsche Bank ήταν ο εντοπισμός -από την ίδια την τράπεζα- συναλλαγών μέχρι και 10 δισ. δολαρίων, οι οποίες ενδεχομένως δεν είχε αξιολογηθεί αν σχετίζονταν με ξέπλυμα χρήματος, ενώ πελάτες μετέφεραν χρήματα έξω από τη Ρωσία. Η Deutsche Bank είχε εντοπίσει ύποπτες συναλλαγές ύψους 4 δισ., που σχετίζονται με τις ρωσικές επιχειρήσεις της και προστίθενται στο λεγόμενο mirror trading αξίας 6 δισ. που ερευνά».
Αν κάποιος δεν κατάλαβε κάτι, θα πρέπει να προσέξει ότι για να σωθεί η αμαρτωλή Deutsche Bank, και κατ’ επέκταση η άρρωστη Γερμανία (του σακάτη Σόιμπλε), οι ΗΠΑ έτρεξαν να προλάβουν το κακό και να τη στηρίξουν. Ποτέ δεν υπήρξε Deutsche Bank, ποτέ δεν υπήρξε γερμανική οικονομία, ποτέ δεν υπήρξε ανεξάρτητο γερμανικό κράτος από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και εντεύθεν! Με τη λήξη τού πολέμου οι ΗΠΑ ανάγκασαν τη Γερμανία να τελεί υπό «διακριτική υποτέλει»α, γι’ αυτό και απέσυραν αμέσως όλες τις κυρώσεις που της είχαν επιβληθεί, της επέτρεψαν να επαναλειτουργήσει την πολεμική της βιομηχανία (υποταγμένη βέβαια στα αμερικάνικα συμφέροντα), αδιαφόρησαν για τη συμφωνία με τον πρώην σύμμαχο και μεγάλο νικητή του πολέμου, Στάλιν, και χρησιμοποίησαν τη Γερμανία ως πραγματικό αχυράνθρωπό τους στην Ευρώπη. Ο λόγος ήταν μόνο ένας: Η απειλή από τη γιγαντιαία ανάπτυξη της Σοβιετικής Ένωσης. Έτσι, η Γερμανία κρίθηκε ως απαραίτητη σύμμαχος για την αναχαίτιση της σοβιετικής απειλής. Και αυτό για πολλούς λόγους: Α) γιατί υπήρχε η Ανατολική Γερμανία, μέσα στην οποία μπορούσαν να δράσουν άνετα δυτικογερμανοί πράκτορες (εφοδιασμένοι με ανατολικογερμανικά έγγραφα) που θα κατασκεύαζαν τον Δούρειο Ίππο. Δεν είναι τυχαία η πολεμική ενάντια στον μουστάκια Βησσαριόνοβιτς της ΕΣΣΔ, τον Στάλιν. Και, Β) γιατί η Γερμανία ήταν η μεγάλη δύναμη της Ευρώπης, και μπορούσε να ανταποκριθεί στον ρόλο του «μπράβου των ΗΠΑ» της ευρύτερης περιοχής.
Ένα από τα εργαλεία προς επίτευξη του σκοπού αυτού ήταν και ο έτοιμος «μυστικός στρατός» του Χίτλερ. Ο Χίτλερ είχε εξαπολύσει τον «μυστικό στρατό» μέσα στο έδαφος της ΕΣΣΔ, σε μια προσπάθεια να φθείρει και να ανατρέψει το σοβιετικό μοντέλο, που αποτελούσε τεράστια απειλή για το «εκσυγχρονισμένο» φεουδαρχικό σύστημα ολόκληρης της Δύσης. Οι ΗΠΑ λοιπόν πήραν έτοιμο έναν ολόκληρο «μυστικό στρατό» πρακτόρων, τον οποίο «αξιοποιούν» μέχρι και σήμερα ενάντια στη διάδοχο της ΕΣΣΔ, Ρωσία τού Πούτιν. Αυτός είναι ο ναζιστικός στρατός πρακτόρων του Χίτλερ!
Ελεύθερη Γερμανία δεν υπήρξε ποτέ μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ούτε πολιτικά, ούτε οικονομικά. Η δημιουργία της δήθεν Ενωμένης Ευρώπης δεν αποσκοπούσε σε τίποτα παραπάνω από τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ να δημιουργήσουν ένα μεγάλο υποκατάστημα στην Ευρώπη απόλυτα ελεγχόμενο από αυτές. Σύμφωνα δε με τεκμηριωμένες αναλύσεις έγκυρων οικονομολόγων (έχει γίνει σχετικό δημοσίευμα από την εφημερίδα «Καλαυρία»), ούτε αυτό το ίδιο το ευρώ υφίσταται παρά μόνο σαν «καρφωμένη» ισοτιμία του δολαρίου. Δηλαδή, πρόκειται για το ίδιο νόμισμα.
Και για να επανέλθουμε στο αρχικό μας θέμα: Τι είναι εκείνο που προέκυψε τώρα σαν παγκόσμια οικονομική απειλή; - Είναι ένα πιθανό κραχ λόγω της Deutsche Bank, αφού πρόκειται για υπόθεση φούσκας τής χιλιετίας. Tη στιγμή δηλαδή που ο Σόιμπλε κουνούσε το δάχτυλο στην Ελλάδα για 80 δισ, το γερμανικό τέρας έφτιαχνε τη φούσκα τής χιλιετίας, ύψους 73 τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε παράγωγα! Ενώ οι μεγαλοκαταθέτες και οι επενδυτές απέσυραν τα κεφάλαιά τους σε χρηματοπιστωτικά προϊόντα τής τράπεζας, οι Γερμανοί έκρυβαν το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Τις τελευταίες εβδομάδες όμως, και ενώ τα CDS δείχνουν κατάρρευση, ο αμίμητος Σόιμπλε ψελλίζει ακόμα για Grexit…
Είναι τέτοια η "μόλυνση" που έχει επιφέρει η Deutsche Bank που, αν πραγματοποιηθεί το σκάσιμο της φούσκας, δεν θα μιλάμε πλέον για οικονομικό ολοκαύτωμα αλλά για παγκόσμιο όλεθρο.
Στο σχετικό γράφημα η αριστερή στήλη δείχνει το γερμανικό ΑΕΠ, η μεσαία το ΑΕΠ ολόκληρης της Ευρωζώνης και η δεξιά στήλη την έκθεση της Deutsche Bank όπως περιγράφηκε. Όπως καταλαβαίνετε, μπροστά της, τα μεγέθη της Ελλάδας αποδίδονται με μία ευθεία γραμμή. Με άλλα λόγια, η πτώση της Deutsche Bank ισοδυναμεί με χρεοκοπία 220 χωρών με οικονομικό πρόβλημα αντίστοιχο της Ελλάδας. Ήδη βρίσκονται στα επίπεδα της εποχής Lehman Brothers, με την διαφορά ότι, τότε, η Deutsche Bank ήταν από τους διοργανωτές τού κολοσσιαίου σκανδάλου.
Αυτή τη στιγμή κανείς δεν μπορεί να στηρίξει τη φούσκα που ετοιμάζεται να σκάσει και, γνωρίζοντας την ιστορία, όταν «σκάνε» οι Γερμανοί, έχουμε παγκόσμιο πόλεμο. Διδακτική, επομένως, και ας μην την υποτιμάμε, η πρόσφατη χολιγουντιανή ταινία «Το σορτάρισμα» η οποία πραγματεύεται το σκάνδαλο Lehman. Η ταινία περιγράφει τη Deutsche Bank ως οργανωτή τού σκανδάλου, όπου οι Αμερικανοί τραβούν το χαλί -τουλάχιστον σε επίπεδο επικοινωνιακό- στους Γερμανούς.
Τέλος, σε ό,τι μας αφορά σαν Έλληνες, φαίνεται αστείο, αλλά εξ ίσου τραγικό, το γεγονός ότι ο Σόιμπλε εκβιάζει την Ελλάδα (κατ’ εντολήν ΗΠΑ) να αδειάσει και τα ψιλά από τις τσέπες της για να καλύψει το κενό που έντεχνα ο ίδιος δημιούργησε, ενώ γνωρίζει ότι η δική του φούσκα, η παγκόσμια, όπως φαίνεται, φούσκα, δεν μπαλώνεται με κανέναν τρόπο. Όσα ακίνητα, όσα φιλέτα και να κλαπούν από τους Έλληνες, η φούσκα των 73 τρισ. δολαρίων των Γερμανών δεν πρόκειται να καλυφθεί.
Αναλυτικά στοιχεία στο Bloomberg :
http://www.bloomberg.com/gadfly/articles/2016-02-04/deutsche-bank-leads-new-worry-about-banks-ability-to-repay-debt
http://www.afr.com/markets/deutsche-banks-troubles-unmask-bigger-risks-20160203-gmken9
