Έκπληκτοι οι Ποριώτες παρακολούθησαν τις δηλώσεις τού Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας για το οριστικό κλείσιμο του ΚΕ ΠΟΡΟΣ. Εκείνο όμως που προκάλεσε μεγάλη εντύπωση και άφησε τους πάντες άφωνους είναι το γεγονός ότι ο Υφυπουργός αναφέρθηκε στη συναίνεση, τη σύμφωνη γνώμη τού δημάρχου Πόρου τού κ. Δημητριάδη! Ο δήμαρχος του νησιού να συμφωνεί στο κλείσιμο του ΚΕ ΠΟΡΟΣ! Όλοι γνωρίζουμε την ιστορική διαδρομή αυτού του μνημείου τής σύγχρονης ιστορίας τού Πόρου και γενικότερα της χώρας.
Το γεγονός ότι ο κ. Δημητριάδης συναίνεσε -σύμφωνα με όσα ακούσαμε από το στόμα τού ίδιου του Υφυπουργού- στο κλείσιμο του ΚΕ ΠΟΡΟΣ, είναι το πρώτο σκέλος τής δρομολόγησης ενός ανάλγητου εγχειρήματος. Υπάρχει όμως και δεύτερο σκέλος -σύμφωνα με ψιθύρους τού στενού περιβάλλοντος- που προβλέπει τη μετατροπή τού Κέντρου σε Δημαρχιακό Μέγαρο. Αυτό, βέβαια, είναι κάτι που δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε, και καλό θα ήταν να διαψευστεί από τον ίδιο τον Δήμαρχο, ώστε να γνωρίζουν οι Ποριώτες τι είναι αυτό που έκανε τον κ. Δημητριάδη να επιθυμεί το κλείσιμό του. Αν ευσταθεί αυτή η εκδοχή, τότε το μόνο που θα πρέπει να υπενθυμίσουμε σε όσους συντάσσονται με αυτή την άποψη, είναι ότι σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα προλάβουν να στρογγυλοκαθίσουν στον Οθωνικό θρόνο τού Παλατιού. Ο χρόνος τρέχει. «Ε, δε θα προκάμετε», όπως έλεγε και ο αείμνηστος Χαρίλαος.
Οι μνημονιακές επιταγές, προφανώς και μας επιφυλάσσουν δυσάρεστες εκπλήξεις, ωστόσο οι τοπικοί άρχοντες έχουν την ευθύνη για τη σωστή διαχείριση των «τοπικών κρίσεων» που αποτελούν αλυσιδωτό κρίκο τής γενικευμένης εθνικής κρίσης. Σε αυτήν την περίπτωση τα επιτελικά μαγειρεία στην προσπάθειά τους να θυσιάσουν κάτι στον βωμό τής Τρόικας, αναζητούν το ευκολότερο θύμα, ώστε να προστατεύσουν τις δικές τους φίλιες δυνάμεις και να αποφύγουν συγκρούσεις με ισχυρές τοπικές κοινωνίες. Θα μπορούσε να διανοηθεί κανείς τι θα γινόταν, αν π.χ. αναγγελόταν η αναστολή λειτουργίας τού στρατοπέδου τού Ναυπλίου ή της Σπάρτης;
Οι τοπικοί άρχοντες είναι εκείνοι που οφείλουν να προβλέπουν, να προτείνουν και να υλοποιούν οράματα, να αναβαθμίζουν το τοπικό process ακόμη και σε περιόδους κρίσεων μέσω επιτυχημένων πρωτοβουλιών και καίριων μετασχηματισμών. Στην προκειμένη περίπτωση, και με δεδομένο ότι η χώρα έχει χάσει την ανεξαρτησία της, εκείνο που θα έπρεπε να είχε συζητηθεί είναι το περίφημο Plan B, μια εναλλακτική πρόταση για την αξιοποίηση αυτού του συγκροτήματος. Και κάτι τέτοιο, μόνο στην εσχάτη των περιπτώσεων, όταν θα καθίστατο αδύνατη η παραμονή τού Κέντρου για οποιονδήποτε λόγο. Με άλλα λόγια, η μετατροπή του σε Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα, όπως η λειτουργία ενός Κέντρου Μεταπτυχιακού Σπουδών σε μόνιμη βάση, αποτελεί ρεαλιστική πρόταση που θα μπορούσε να ευδοκιμήσει. Αυτό όμως απαιτεί σχεδιασμό και διαβουλεύσεις, προσβάσεις και εμπειρία, στοιχείων που στερείται η δημοτική αρχή, γι αυτό και δείχνει να προτιμάει τον εύκολο δρόμο προσδοκώντας ταυτόχρονα στην ικανοποίηση ταπεινών ενστίκτων.
Μετά από αυτές τις πρόσφατες εξελίξεις, σχετικά με την οριστική διακοπή τής λειτουργίας τού ΚΕ ΠΟΡΟΣ, τόσο ο συνδυασμός "ΔΥΝΑΜΗ ΕΝΟΤΗΤΑΣ", όσο και ο Εμπορικός Επαγγελματικός Σύλλογος Πόρου αντέδρασαν, με τη "ΔΥΝΑΜΗ ΕΝΟΤΗΤΑΣ" να καταθέτει πρόταση για σύγκλιση του Δημοτικού Συμβουλίου, με μοναδικό θέμα τη συζήτηση του θέματος, ενώ ο Σύλλογος επιχειρηματολογεί για την ανάγκη να διατηρηθεί το Κέντρο πάση θυσία.
