Όπως σε ολόκληρη την επικράτεια, στις επαρχιακές πόλεις, ο εορτασμός της Εθνικής Επετείου εορτάζεται κανονικά, έτσι και στον Πόρο, ο εορτασμός της επετείου της 25ης Μαρτίου 1821 εορτάστηκε όπως κάθε χρόνο με λαμπρότητα και παλλαϊκή συμμετοχή, σε αντίθεση με τις μεγάλες πόλεις (Αθήνα – Θεσσαλονίκη), όπου η παρέλαση αποτέλεσε ένα φιάσκο, ευτελίζοντας την ιστορική της σημασία, αφού έγινε για το θεαθήναι, μπροστά σε μερικούς αστυνομικούς φρουρούς και τους πάνοπλους ΕΚΑΜιτες που μοχθούσαν να κρατήσουν τον κόσμο μακρυά από τη «θεατρική παράσταση».
Στον Πόρο έγινε δέηση υπέρ των πεσόντων, κατάθεση στεφάνων, ενώ μαθητές από το Χοροδιδασκαλείο του ΝΟΠΤ χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς. Τότε και μόνο (ίσως) έχουν νόημα οι παρελάσεις όταν ο εορτασμός αγκαλιάζεται από τον κόσμο, όταν είναι υπόθεση όλων μας. Άλλως, αποτελεί καπηλεία πολιτική και προκαλεί το κοινό αίσθημα, όταν γίνεται φιέστα/μαϊμού με μερικούς ενστόλους και μισθοφόρους αρματωμένους που επιδεικνύουν τη μοναχική τους παρουσία στα κανάλια του μοντέρ Μιχελάκη.
