Διπλή, τύπου καρμπόν, διάρρηξη στην Ύδρα.
Φτερά έκαναν, χρήματα, ιερά αντικείμενα καθώς κειμήλια και τιμαλφή και ό,τι αξίας ἀντικείμενο βρισκόταν στον Ι. Ν. Αγ. Δημητρίου στην Ύδρα. Η διάρρηξη λοιπόν πραγματοποιήθηκε χωρίς να ενεργοποιηθεί ο συναγερμός, χωρίς να παρατηρηθεί καμία ύποπτη κίνηση, χωρίς να αντιληφθεί κανείς το παραμικρό. Και φυσικά, τα σχόλια «δίνουν και παίρνουν». Και, «γιατί να το κρύψωσιν αλλωστε;», όπως θα έλεγε και ο επίτιμος της Ν. Δ., αφού παρόμοια κρούσματα έχουν γίνει αντικείμενο ερευνών απο τις αρμόδιες αρχές, αφού η «βιομηχανία διαρρήξεων» έχει επιδείξει αξιοθαύμαστη δραστηριότητα και πολλοί «αποδέκτες» έχουν εμπλουτίσει τη συλλογή τους με αξιόλογα τιμαλφή και σημαντικά έργα τέχνης, ενώ έχουν κάνει τις καταθέσεις τους (κλέφτες και κλεπταποδόχοι) να εκτοξεύονται στα ύψη! Με καρμπὸν και το δεύτερο χτύπημα, όπου αφαίρεσαν όλα τα τιμαλφή από τις Εικόνες της Αγίας Ματρώνας και του Ευαγγελισμού. Κι' εδώ, ίχνος δε βρέθηκε από τους δράστες, κανείς δεν είδε, κανείς δεν άκουσε τίποτα! Το περιστατικὸ από μόνο του ίσως να μην αποτελούσε θέμα για την τοπική κοινωνία της Ύδρας, αν δε συνοδευόταν και από μια σειρά ασυνήθιστων δραστηριοτήτων που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στο νησί, και τα οποία ως κοινό παρονομαστή έχουν το χρήμα. (Ας θυμηθούμε την περίπτωση στο Μπέλεσι -που υπάγεται στη Μητρόπολη- κ.λπ.). Το εμπόριο εικόνων και θρησκευτικών κειμηλίων ανθεί και «κολάζει» ανθρώπους υπεράνω πάσης υποψίας... Τελικά, με τέτοια «ατυχή γεγονότα» φθείρεται και η εικόνα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη, που ξεκίνησε το έργο του με τις καλύτερες προϋποθέσεις και τις ευχές όλων μας (ἐν περισσείᾳ δὲ τῆς "Κ"). Με την πάροδο του χρόνου όμως και με μια σειρά από τέτοια γεγονότα που σημάδεψαν το έργο της Μητρόπολης (το ξεπούλημα του Μετοχιού στους Εβραίους με παράλληλη εκδίωξη των αγροτών, ιδιοκτητών και «ενοικιαστών», η δήθεν αξιοποίηση του χώρου στο PARKING, στο Πλέπι, και η δρομολογημένη οικειοποίησή του), οι αναρίθμητες μεθοδεύσεις, με τα απερίγραπτα ηγουμενικὰ «εγκλήματα» στον Πόρο, και ο πλέον υπομονετικὸς και «ευσεβής» πολίτης δικαιολογημένα θα αναρωτιόταν: «Ποιος κάνει κουμάντο σε τούτο το νησί;». Στον εν λόγω Ι. Ναὸ εφημέριος είναι ο γνωστός στην Ύδρα, και όχι μόνο, παπά Ιωαννίκιος Καλαφάτης. Ή μήπως κάνουμε λάθος;
Αυτά συμβαίνουν στο ιστορικό νησί της Ύδρας, σε έναν τόπο με μεγάλη ιστορία, όπου και σήμερα, τόσο οι ντόπιοι Υδραίοι όσο και οι ξένοι που διαμένουν μόνιμα στο νησί πασχίζουν να το κρατήσουν με νύχια και με δόντια στις ομορφιές του. Σύλλογοι με αξιοζήλευτη δραστηριότητα (που στο παρελθόν έτυχαν χειρίστης αντιμετώπισης από τραμπούκους αυλικούς των αφεντικών), σήμερα έχουν δημόσιο λόγο και υπολογίσιμη παρουσία στα κοινά, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών ενώνουν τις δυνάμεις τους ενάντια στην τοπική «ελίτ», στην παρεξουσία που αλληθωρίζει «κατά περίπτωση». Παρά ταύτα όμως τα «ατυχή γεγονότα» πολλαπλασιάζονται!
