Τόσα και τόσα έχουν ακουστεί για τον Μητροπολίτη Ύδρας κ. Εφραίμ. Ο λαός, οι πολίτες της Ύδρας, όπως και όλων των άλλων νησιών του Σαρωνικού καθώς και της Ερμιονίδας -που τυγχάνει να τον έχουν στον θρόνο της Μητρόπολής τους- από την πρώτη στιγμή της ενθρόνισης τον έβλεπαν με μισό μάτι, ανεπίσημα αλλά κατά συρροή τον θεωρούσαν ακατάλληλο για το ιερατικό αυτό αξίωμα με τις τόσες αρμοδιότητες και την απεριόριστη εξουσία. Αλλά ο κύβος είχε ήδη ριφθεί, ο Εφραίμ ήταν πλέον ο νέος Μητροπολίτης και αυτό δεν μπορούσε να αλλάξει «με καμία κυβέρνηση»... Ο λόγος που οι κάτοικοι δυσανασχετούσαν σχετικά με το πρόσωπο του νέου Μητροπολίτη ήταν ότι ο ίδιος λειτουργούσε με τρόπο περίεργο, με ένα στενό περιβάλλον που έπαιρνε αποφάσεις χωρίς κοινωνική συναίνεση, ούτε καν με την απαραίτητη, τουλάχιστον, ενημέρωση.
Έτσι, τα «αμαρτήματα» που του καταλογίστηκαν ήταν πολλά:
• Η περίπτωση του Μετοχιού, όπου ο Μητροπολίτης «έπαιξε» για να κερδίσει.Και εν πολλοίς κέρδισε. Ριγμένοι πάμπολοι αγρότες που είδαν τις περιουσίες τους να χάνονται, να χάνεται κυριολεκτικά η γη κάτω από τα πόδια τους. Η δική τους γη. Κερδισμένοι οι «Εβραίοι», οι κάθε λογής τυχοδιώκτες που δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο.
• Το λιμάνι του Μετοχιού, όπου σύμφωνα με καταγγελίες των κατοίκων της Ερμιόνης δεν ανήκε στη Μητρόπολη, κάτι το οποίο το γνωρίζει κάθε πολίτης της ευρύτερης περιοχής. Και όμως ο Μητροπολίτης επέμενε στις μπίζνες, και τα κατάφερε!
* Η Μονή Αγ. Γεωργίου Μεθάνων με τον αιγιαλό. Εδώ βρέθηκε η Μονή «Χρυσολαιόντισσα» απ᾽ το πουθενά αφέντρα. Ο Μητροπολίτης από «μακρυά» παρακαολουθούσε με αγωνία τα τεκτενόμενα. Με αστεία επιχειρήματα απαίτησαν από το δικαστήριο αναγνώριση κυριότητας!
• Η Παναγίτσα στο Μπέλεσι, η καταστροφή του Μοναστηριού «Ζωοδόχου Πηγής» του Πόρου από τον ηγούμενο, εικόνες, μάρμαρα, εμβλήματα και πανάκριβοι πολυέλαιοι έκαναν φτερά. Ο Μητροπολίτης κωφεύει. Κλοπές σε εκκλησίες και Μοναστήρια της Ύδρας, οι κλέφτες .... άφαντοι.
Ο κατάλογος είναι μακρύς, αλλά σήμερα έχουμε ένα ακόμη συνταρακτικό γεγονός. Σύμφωνα με δημοσίευμα του «Έθνους» ο Μηροπολίτης Ύδρας, Σπετσών, Αιγίνης, Τροιζηνίας και Ερμιονίδος, Εφραίμ, κάθεται στο σκαμνί του κακουργοδικείου για συμμετοχή σε παράτυπες πράξεις. Συγκεκριμένα κατηγορείται ότι μαζί με μια «δραστήρια» ηγουμένη έκανε μπίζνες, πουλώντας ακίνητα σε εξευτελιστικές τιμές. Και όλοι αναρωτιούνται: Να είναι πράγματι αυτές οι εξευτελιστικές τιμές πώλησης των ακινήτων ή κάτι κρύβεται; Η δικαιοσύνη θα αποφανθεί.
Πέραν όλων αυτών, σύμφωνα με καταγγελίες ανθεί και η φάμπρικα των εικονικών δημοπρασιών στην περιφέρεια του Μητροπολίτη Εφραίμ. Πιο συγκεκριμένα: Καταγγέλλεται ότι «στήνονται» δημοπρασίες, όπου τελικός πλειοδότης εμφανίζεται ο Χ «επιχειρηματίας», ενώ σε λίγο καιρό με μια αίτησή του καταργείται το αναφερόμενο στη δημοπρασία μίσθωμα (ουσιαστικά ακυρώνεται παράνομα και με τον πιο ανήθικο τρόπο η δημοπρασία) και ο Χ μισθώνει το ακίνητο σε τιμή που εκείνος επιθυμει! Κι η ερώτηση προς τον Μητροπολίτη είναι: Συνέβη το τελευταίο έτος κάτι τέτοιο στην Ύδρα ή όχι;
Να τι έγραψε το «Έθνος» για το τελευταίο «χτύπημα» του Εφραίμ:
ΜΕ ΒΟΥΛΕΥΜΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΦΕΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
Στο «σκαμνί» μητροπολίτης και ηγουμένη
Στο εδώλιο τουΤριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Πειραιά παραπέμπονται να δικαστούν ένας εν ενεργεία μητροπολίτης, η ηγουμένη ιεράς μονής και μερικά άλλα πρόσωπα, αντιμετωπίζοντας κατηγορίες απιστίας σε βάρος της μοναστηριακής περιουσίας, μετην πώληση ακινήτων της σε τιμή πολύ χαμηλότερη της εμπορικής τους αξίας.
ΟμητροπολίτηςΥδρας, Σπετσών, Αιγίνης, ΕρμιονίδαςκαιΤροιζηνίας, Εφραίμ, κατηγορείται ότι δεν άσκησε τον έλεγχο νομιμότητας που όφειλε να κάνει για να εμποδίσει παράτυπες ενέργειες και να αποτρέψει το ασύμφορο τίμημα αγοράς σε μία υπόθεση πώλησης.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ύστερα από καταγγελίες και αναφορές που έγιναν προς τις δικαστικές αρχές περίπου προ 8ετίας και μακρόχρονη έρευνα που ακολούθησε, το Συμβούλιο Εφετών Πειραιά αποφάσισε τελικά να παραπέμψει σε δίκη τον μητροπολίτη Υδρας, Σπετσών, Αιγίνης, Ερμιονίδας και Τροιζηνίας, Εφραίμ, και την ηγουμένη της Ιεράς Γυναικείας Κοινοβιακής Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου «Η Χρυσολεόντισσα», Ευπραξία.
Η ηγουμένη κατηγορείται ότι μέσα από «περίεργες» και σε κάποια περίπτωση αδιαφανείς διαδικασίες πώλησης 3 ακινήτων της μονής επέφερε ζημιά στην περιουσία της ωφελώντας τους τρίτους αγοραστές, ενώ ο μητροπολίτης φέρεται να τη συνέδραμε στη μια υπόθεση πώλησης, καθώς του καταλογίζεται ότι δεν άσκησε τον έλεγχο νομιμότητας που όφειλε να κάνει για να εμποδίσει παράτυπες ενέργειες και να αποτρέψει το ασύμφορο τίμημα αγοράς της επίμαχης έκτασης.
Οι καταγγελίες αναφέρονταν σε ασύμφορη μεταβίβαση περισσότερων ακινήτων και το βούλευμα εστίασε σε τρεις περιπτώσεις πώλησης ισάριθμων αγρών και αγροτεμαχίων, συνολικής έκτασης περίπου 40 στρεμμάτων, στην Πέρδικα της Αίγινας. Στο πλαίσιο της ανάκρισης, ο μητροπολίτης, η ηγουμένη και ο νομικός σύμβουλος της μονής αρνήθηκαν τις κατηγορίες και αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς περιοριστικούς όρους.
Εκτός δημοπρασίας. Σύμφωνα με το αμετάκλητο παραπεμπτικό βούλευμα (69/15), οι εφέτες εκτιμούν ότι τα 3 ακίνητα πουλήθηκαν το διάστημα 2005-06 συνολικά έναντι τιμήματος περίπου 105.000 ευρώ, ενώ την εποχή εκείνη η εμπορική τους αξία ήταν πάνω από 6πλάσια, καθώς -κατά τις σχετικές αξιολογήσεις- ανερχόταν σε τουλάχιστον 685.000 ευρώ.
Η εμπλοκή του μητροπολίτη περιορίστηκε τελικά στην περίπτωση ενός μόνο αγροτεμαχίου έκτασης 5.178 τ.μ. στονόρμο της Πέρδικας που πουλήθηκε το 2006 σε επιχειρηματία έναντι 70.000 ευρώ, ενώ (κατάτοβούλευμα) η αξία του ξεπερνούσετα 117.000 ευρώ. Ο επιχειρηματίας ζήτησε το φθινόπωρο του 2005 από την ηγουμένη να το αγοράσει προσφέροντας 70.000 ευρώκαι, μετά από δική της θετική εισήγηση, το Τριμελές Ηγουμενοσυμβούλιο «άναψε πράσινοφως» και καταβλήθηκε προκαταβολή 50.000 ευρώ με τραπεζική επιταγή.
Ωστόσο, διαπιστώθηκε εκ των υστέρων ότι η αγοραπωλησία μοναστηριακής περιουσίας μπορούσε να γίνει μόνο με πλειοδοτική δημοπρασία, γι' αυτό και η ηγουμένη, ανακαλώντας την αρχική απόφαση, προχώρησε άμεσα τις διαδικασίες δημοπρασίας στον χώρο της μονής, χωρίς όμως να τηρηθούν οι αναγκαίες συνθήκες δημοσιότητας. Ετσι εμφανίστηκε στη διαδικασία μόνο ο ενδιαφερόμενος επιχειρηματίας και κανείς άλλος, καταθέτοντας σε κλειστό φάκελο την ίδια ακριβώς οικονομική προσφορά και ως εγγύηση την ίδια επιταγή που είχε παραδώσει νωρίτερα ως προκαταβολή.
Το βούλευμα εκτιμά ότι η πλειοδοτική δημοπρασία έγινε σε καθεστώς αδιαφάνειας, όχι για να αναδειχθεί πλειοδότης σε φανερή διαδικασία, αλλά για να καταλήξει το ακίνητο στον ίδιο αγοραστή, τον οποίο άλλωστε είχε προεπιλέξει η ηγουμένη.
Στον μητροπολίτη καταλογίζεται ότι, ενώ του δόθηκαν τα σχετικά πρακτικά και είδε όλες τις σοβαρές πλημμέλειες, εν τούτοις επικύρωσε το αποτέλεσμα της δημοπρασίας, ενώ όφειλε να «μπλοκάρει» τη διαδικασία ζητώντας να επαναληφθεί η δημοπρασία, χωρίς να επιτρέψει στην ηγουμένη να καταρτίσει το επίμαχο συμβόλαιο.
Επίσης, του καταλογίζεται ότι προχώρησε ουσιαστικά σε έλεγχο σκοπιμότητας, αφού υποστήριξε ότι το τίμημα ήταν ικανοποιητικό (υπερδιπλάσιο της αντικειμενικής αξίας), ενώ ήταν προφανώς ασύμφορο, αφού η εμπορική αξία του θεωρείτο πολύμεγαλύτερη λόγω της θέσηςτου, του ιδιαίτερου κάλλους της περιοχής κ.λπ.
Στις άλλες δύο περιπτώσεις (όπου κρίθηκε ότι δεν υπάρχει ευθύνη του μητροπολίτη και δεν έγινε κατηγορία εναντίον του) πουλήθηκαν δύο αγροί σε ιδιώτες σε τιμές πολύ χαμηλότερες από την εμπορική αξία τους, αφού προηγήθηκαν διαδικασίες εξώδικου συμβιβασμού, αλλά και διεκδικητικές αγωγές (η μία κατά παναμέζικηςεταιρείας) που απέδειξαν ότι η μονή ήταν πράγματι η ιδιοκτήτρια των ακινήτων αυτών.
Εξώδικος συμβιβασμός. Το ένα ακίνητο έκτασης 18,6 στρεμμάτων στην Πέρδικα πουλήθηκε προς 37.272 €, ενώ η εμπορική του αξία έφθανε τα 330.000 € και το άλλο έκτασης 16 στρεμμάτων, στην ίδια περιοχή, πουλήθηκε έναντι 32.000 €, ενώ η αντικειμενική αξία ήταν 51.000 € και η εμπορική υπολογιζότανσε 237.000 €.
Τα συμβόλαια καταρτίστηκαν μετά από εξώδικο συμβιβασμό, αφού η μονή είχε υποβάλει διεκδικητικές αγωγές κατά των φερομένων ως ιδιοκτητών των αγρών (και συγγενώντους). Με εισήγη ση της ηγουμένης επικυρώθηκε ο εξώδικος συμβιβασμός από το Ηγουμενοσυμβούλιο και έγιναν τα συμβόλαια πώλησης προςτα παιδιά των φερόμενων ως ιδιοκτητών.
Ωστόσο, αντί να ματαιωθεί η συζήτηση των σχετικών αγωγών, οι δίκες έγιναν σχεδόν 1 έτος αργότερα, καθώς εμφανίστηκε η επίσης δικηγόρος σύζυγος τουν ομικού συμβούλου της μονής, που (για λόγους άγνωστους για την ανάκριση) επιδίωξε τη συζήτηση των υποθέσεων με την παρουσία των διαδίκων συνιδιοκτητών, χωρίς όμως να αναφερθεί ότι ο ένας απ' αυτούς (πατέρας της αγοράστριας) είχε στο μεταξύ πεθάνει.
Οι δικαστικές αποφάσεις επιβεβαίωσαν την κυριότητα της μονής. Στον νομικό της σύμβουλο το βούλευμα καταλογίζει άμεση συνδρομή στην απιστία που φέρεται να διέπραξε η ηγουμένη, αφού κατάρτισετα πωλητήρια συμβόλαια, ήταν θετικός για τον εξώδικο συμβιβασμό (μολονότι γνώριζε ότι κανένα τρίτο πρόσωπο δεν μπορούσε να επικαλεστεί κυριότητα, λόγω χρησικτησίας, στη μοναστηριακή περιουσία) και προσδιόρισε μόνος του ως τίμημα πώλησης 2€ ανά τ.μ., ποσό πολύ μικρότερο της εμπορικής αξίας.
Οι κατηγορούμενοι αντέκρουσαν τα ποσάτ ης εμπορικής αξίας που υιοθέτησε το βούλευμα, υποστηρίζοντας ότι οι διαδικασίες και οι τιμές ήταν νόμιμες και συμφέρουσες, επικαλούμενοι δικές τους αξιολογήσεις, χωρίς όμως να πείσουν το δικαστήριο που τους παρέπεμψε σε δίκη. Στο βούλευμα σημειώνεται επίσης ότι την περίοδο εκείνη βρίσκονταν σε εξέλιξη και εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης ακινήτων της μονής και υπήρχε ανάγκη οικονομικής ενίσχυσης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣΑΥΛΩΝΙΤΗΣ
